DÉ SLECHTSTE ARTIEST VAN HET NOORDELIJK HALFROND. 
(MAAR WEL OP LOWLANDS, PAASPOP, EUROSONIC, ZWARTECROSS, OEROL ETC. GESTAAN)

Wat is dit? Is het cult, hilarisch amusement, muzikale kolder of gewoon heel…..slecht?

Op het podium staat een keyboard, een microfoon en een lessenaar met een klapper én een man van middelbare leeftijd in authentieke Tiroler kleding. Otto Orgel. Dit belooft al niets goed. 
Je hoort bekende Nederlandstalige ‘klassieke’ meezingers voorbij komen maar dan vertaald naar het meest krakkemikkige ‘camping’Duits dat ooit uit een mannenmond te horen was.
‘Wat is dit slecht zeg!’ ‘Nee joh, dit is geweldig’. De meningen lopen bij aanvang van een optreden van Otto Orgel sterk uiteen. Achteraf trouwens ook. 

Otto Orgel geeft met zijn droge humor, zijn krom-Duitse vertalingen én zijn oncontroleerbare toetsenbord een unieke show. Telkens weer is het een kwestie van tijd dat het fronsen der wenkbrauwen omslaat in massale hilariteit met daverende lachsalvo’s.
Hij schuwt geen middel om z’n toehoorders te betrekken in z’n ludieke show. Niemand is veilig voor zijn amusante en scherpe observaties. Iedereen wordt dan ook meegezogen om mee te zingen en mee te springen. 

Wie eenmaal zijn ‘Krieg Doch Allemahl Die Kleider’ von Danny de Moenk of ‘Hupf Dort Ist Wilhelm Mit Der Wasserpumpfetange’ von Ed und Wilhelm Bever von der Fabelhaftung-zeitung heeft ondergaan zal Otto Orgel nimmer meer vergeten.

Was het echt niet om aan te horen, dan kun je altijd na het optreden trots zijn, want dan kun je zeggen; Ich habe Otto Orgel überlehbt!

Otto Orgel ist wirklich unglaublich! 
Hier raakt niemand over uitgepraat!